Toerusting
Voor kerken die meer willen weten over de impact van genezing
“We mogen anderen onderwijzen om geestelijk volwassen te worden.” Efeziërs 4
Eerlijk is eerlijk
Toen ik genas had ik werkelijk geen idee wat mij overkwam en wat er in de maanden erna allemaal op mij af zou komen. Toen ik bij de kerk aanklopte met vragen, bleek al snel dat ook zij hier helemaal geen ervaring mee hadden.
Ook zij hadden geen idee. En dat vond ik eigenlijk ook best wel logisch. Alleen in de maanden die volgden bleven de antwoorden uit. Ik voelde me een zeur, ik wilde niet ontevreden overkomen maar ik wilde zo graag meer kennis over gebedsgenezing. En ik wilde zo graag iemand die snapte dat ik ook niet alle antwoorden had op de vragen die ik kreeg.
Herken je dat? Dat een gemeentelid is genezen? Dat God (na jaren) ingreep in zijn of haar lot. En dat iedereen het aan de ene kant wel fantastisch vindt maar ergens ook denkt: En nu?
Het komt vaak voor dat er binnen de kerk geen ervaring is rondom dit thema. Dat is verschrikkelijk jammer want hierdoor kan de kerk niet de juiste geestelijke ondersteuning bieden. Door het gebrek aan kennis, wordt het onderwerp onterecht vermeden en wordt er een soort taboe gebouwd rondom genezingen.
"Heb het er maar niet over,
dat is zielig voor de mensen die niet genezen zijn."
Er lijkt een taboe te heersen op Gods wonderen.
Het onderwerp ligt enorm gevoelig.
Herkenbaar?
Ik ben de laatste die zal zeggen dat het geen gevoelig onderwerp is.
Tegelijkertijd ben ik ook de laatste die haar mond zal houden over Gods wonderen.
Maar wat heb ik een zoektocht achter de rug gehad nadat ik genas. En ik niet alleen. Er zijn zo veel anderen die zich eenzaam en onbegrepen voelden. Er zijn zelfs mensen die zo enorm aangevallen zijn dat ze niet meer geloven dat het een wonder van God was. En ik begrijp het. Ik had ook enorm veel vragen en de plek die in mijn ogen God vertegenwoordigde, had net zo veel vragen. Sterker nog, doordat zij ook vragen hadden werden het er voor mij alleen maar meer. Ik voelde me raar, een buitenbeentje, alleen. Ergens voelde ik me ook nog eens schuldig dat ik vragen had en zelf geen antwoorden kon geven op de vragen die anderen mij stelden. Maar ik had op de dag van mijn genezing niet kunnen overzien wat er allemaal op me af zou komen in de maanden en jaren die volgden.
Door alle praktijk voorbeelden en mijn eigen ervaring durf ik nu te zeggen: Praat erover. Maak het bespreekbaar.
Benoem de moeiten rondom ziekte en genezing voor de persoon die (nog) niet genezen is, maar erken ook de vragen die er zijn bij mensen die het wonder al wel ontvangen hebben.
Wat zou het de gemeente brengen als er toerusting
of onderwijs gegeven zou worden over ziekte en genezing?
Verlang jij ernaar om de gemeente te onderwijzen op dit onderwerp, maar lukt het jezelf niet vanwege gebrek aan tijd, kennis of ervaring? Dat hoeft nu geen excuus meer te zijn ;-)
Ik geef twee vormen van toerusting.
Aan de ene kant voor predikanten, kerkelijk werkers en het pastorale team. En aan de andere kant voor de hele gemeente.
Deze twee vormen kunnen ook gecombineerd worden.
Bij een combinatie geef ik eerst de verdiepingstrainingen voor iedereen met een leidinggevende rol binnen de gemeente en die sluiten we dan gezamenlijk af met een informatieavond voor de hele gemeente.
Leidinggevenden in de gemeente
We kijken naar welke kennis er is binnen het team, vervolgens gaan we aan de hand van een aantal praktijkvoorbeelden aan de slag met de vragen die er leven.
Gemeente-avond
Tijdens de informatiebijeenkomst neem ik de gemeente mee in de meest voorkomende onderwerpen die rondom ziekte en genezing spelen. Samen kijken we naar wat er in jullie gemeente leeft en wat jullie nodig hebben.
De Bijbel speelt een belangrijke rol tijdens deze bijeenkomsten. Ik vind het erg belangrijk om in Gods Woord te kijken wat God er Zelf over zegt.
Daarnaast heb ik in het afgelopen jaar een onderzoek gehouden onder mensen die genezen zijn na gebed.
Naast mijn eigen genezing vormen hun verhalen en ervaringen de basis van de onderwerpen die behandeld worden.